Tijd voor een rustdag, aangezien we nu een plek hebben aan het mooiste water tot nog toe. We hebben geweldig personeel met veel initiatief. Iedereen heeft zijn eigen taken bij het kampmaken. Ik heb mijn schop aan Alain gegeven (scheelt weer gewicht) en die wordt dagelijks gebruikt om vlakke plaatsen voor de tenten te maken. Bienvenu is de kok. Bertrand maakt de bankjes, Akoro en Balfou zorgen voor water en vuur (hun karakters zijn andersom).
De discussie over hoe verder wordt geopend. We zouden inmiddels in de buurt van een soort 'trail' moeten zijn. "Hoe bedenk je het, een pad in een onbewoond oerwoud!" "Ja, maar dat staat toch op de kaart? Kijk dan die stippellijn van Konossoville naar Kon (hart Minkebe)! De west-oost route zal toch wel vaker gelopen worden?" "Misschien wel, maar een ieder zal toch zijn eigen pad moeten maken en de kaart is uit 1966, dus wat wil je?"
's Avonds sta ik nog een uur aan het water met verrekijker en camera. 3 kalao's komen zwaar zoevend over vliegen. Één ijsvogel laat zich goed zien en wat kleiner spul. Mooie libellen, vlinders en wat kikker gekwaak...
|
|
Bienvenu en Christy bezig met de foufou
|