Opeens stuiten we op een grote groep potamochères, wilde zwijnen. De Baka's proberen er een te vangen met hun machétes, maar dat lukt niet. Een mals zwijntje op de BBQ was ook niet verkeerd geweest. Maar er mag niet gejaagd worden, we herinneren de jongens daar later aan. Als de consternatie voorbij is lopen we weer een eind totdat Balfou, de pisteur (man voorop), ineens zijn rugzak afgooit en mij verschrikt aankijkend voorbij rent. De angst was van zijn gezicht af te lezen. Ik begrijp niet wat er gaande is, maar verstop me een beetje in de struiken. Het blijkt dat Balfou op een olifant gestuit is. Door het lawaai van ons en het gehak op de bomen door de lokalen, had ook de olifant in de gaten dat er iets loos was en vluchtte dus de andere kant op, het bos in.
"Insel 4" is onze codenaam voor een doel dat ofwel een bai ofwel een inselberg zou moeten zijn. De GPS geeft aan dat het nog slechts zo'n 300 m is! Een hoge berg zal het dus wel niet zijn. We steken een moeras over en komen op een heuveltje, doel bereikt! Ja, maar er is hier helemaal niets! We besluiten in elke richting te gaan zoeken. Wellicht wijkt de lokatie iets af van de kaart. Een uurtje later moeten we constateren dat we als het ware op een eilandje zitten, omringd door moeras! Volgens de kaart is een rondje met stippeltjes eromheen iets anders. Lekker dan! De teleurstelling is groot. Ik beloof de crew een pilsje als eerste aktiviteit als we over 3 weken in Konossoville zijn.
|
|
Badderen aan de rand van het ringmoeras
|
|