|
6-3 Het noodlot slaat toe. Timo's vinger is al een tijdje ontstoken en ziet er slecht uit. Er is nog geen resultaat van de antibiotica en de pijn is moeilijk te onderdrukken met pijnstillers. Het is geen optie om hem alleen met Alain naar Konossoville te sturen. Alain kijkt zeer verschrikt bij dit idee. We breken op om vandaag zover mogelijk richting K. te lopen. Het gaat nu steil omlaag en omhoog met beekjes ertussen in. Per dag moeten we de vinger bekijken en besluiten hoe dan verder.
8-3 Akoro vlucht weer volledig in paniek terug. Weer een olifant! En weer weg. Akoro's paniek zorgt ervoor, dat Timo ongelukkig in de struiken terecht komt. Zijn neus bloedt en ligt stevig open. Kan er ook nog wel bij.
9-3 's Avonds horen we een schot van een karabijn 1075. Volgens Bertrand op zo'n 4 km afstand richting westen. Wie weet komen we de stropers morgen tegen.
11-3
We lopen zo maar tegen een "route forrestière" op! Hij is alvast aangelegd voor als ze met de kap gaan beginnen. Het eerste teken van de bewoonde wereld. De jongens beginnen tot mijn verbazing te juichen! Blijkbaar hebben ze ook genoeg van het oerwoud. De weg loopt hier pal noord/zuid. Ik vermoed dat ze een netwerk van wegen hebben aangelegd om het bos van alle kanten te kunnen aanvallen. Dus zullen er ook wel zijwegen zijn die oost/west gaan. Ze komen in ieder geval uit Konossoville, dus er loopt een weg ook daar naar toe! Maar ja, welke? We besluiten deze weg maximaal 1,5 km in zuidelijke richting te volgen. Inmiddels is het tijd voor een kamp.
|
