Zoals overal ter wereld wordt ook het regenwoud rond de evenaar in Centraal Afrika bedreigd door houtkap. Het snelle gewin strijdt hier met een lange termijn strategie die de lokale bevolking uiteindelijk meer op moet gaan leveren. Het laatste is zelfs van levensbelang voor de mensen die direkt van het bos afhankelijk zijn, zoals de pygmeeėn. Daarbij speelt bovendien een groeiende bevolkingsdruk en ziet men, de pygmeeėn uitgezonderd, een oerwoud met andere ogen dan de westerse mens. Namelijk als land waar je niets kunt verbouwen, waar je niet of nauwelijks doorheen kunt reizen, waar hoogstens wat bushmeat uit te halen valt. Men kan zich onze kijk op bosbehoud (nog) niet 'veroorloven'.
Er vindt duurzaam bosbeheer plaats (meer hout met het FSC-keurmerk is een voorbeeld), maar de schaal waarop dat gebeurt staat nog in geen verhouding tot het tempo van de ontbossing. Het zwartste scenario voor het tropisch regenwoud zou zijn, dat het op den duur simpelweg verdwijnt. In een andere variant zou het beschermd kunnen zijn, maar toch economisch benut worden. Er zijn natuurbeschermers, die beweren dat het al mooi zou zijn als 10% van het nu bestaande bos daadwerkelijk een beschermde status als nationaal park zou krijgen.
|
|
|