|
De lokale jongens zijn al vroeg present. Eerst denken we dat de pygmeeėn zo hard stinken, maar dat blijkt de maniok te zijn. Alle goederen worden verdeeld over 9 rugzakken, het gemiddelde gewicht ligt boven de 25 kg, terwijl een deel uit droogvoedsel (uit NL) bestaat! Ook de lokalen vinden het blijkbaar te veel, want ze willen er nog een drager bij. Ivert treedt kordaat op: afspraak is afspraak. Dagelijks zal er zo'n 4 kilo af gaan door wat we opeten. Akoro protesteert nog een beetje, want hakken en een zwaar gewicht dragen gaan moeilijk samen. Fons belooft hem dat we eerst van zijn bagage gaan eten.
Na melding bij het DFC van Minvoul en de gendarmerie moeten we nog naar de prefect. Deze verdiept zich in onze permits en laat dan met een druk op de knop een bediende komen. De prefect gebiedt hem een pick-up truck af te tanken en gereed te maken voor de rit naar Doumassi. Wat een service!
Bij de laatste stop in het dorp ontstaat er een heuse stampij bij onze truck. Een vrouw met kind en een man komen zich beklagen over Balfou. Ze hebben er lucht van gekregen dat hij met de expeditie meegaat en dus werk heeft. En wie werk heeft, heeft geld! Balfou blijkt nog 3000 CFA bij hen in het krijt te staan en dat geld willen ze nu zien, anders wordt de gendarmerie erbij gehaald! Ivert weet e.e.a. te sussen en belooft de mensen hun centen, die wij later verrekenen.
|
|
Ivert dirigeert
|
