De "brug" over de Djidji

De rivier de Djidji ligt voor ons, net te breed en te diep. Aan Michel stellen we de vraag of er door de gidsen naar links en naar rechts langs de oever gespeurd kan worden naar een mogelijkheid om over te steken. De "scope" van de opdracht, daar gaat het hier om. Wat wil je afspreken? Hoe ver mogen ze gaan, hoe lang mogen ze weg blijven of zeggen we "no cure no pay", anders gezegd: je komt alleen terug met een oplossing. Ze hebben eigenlijk carte blanche, de natuur bepaalt dat ze voor donker terug moeten zijn, praktisch gezien is dat dus voor 5 uur en dat weten zij ook. Het is hun eer te na om zonder oplossing terug te komen, dus na 2,5 uur duiken ze weer op met de terloopse melding dat ze maar een brug hebben aangelegd.


Rechtsonder: ons kampement aan de overkant, een prachtige plek.
Linksonder: op onze rustdag zijn we toch nog naar de watervallen van de Djidji gelopen, ruim 3 km van ons kamp, maar wel zonder rugzakken. Deze zijn met hun 80 m de hoogsten in het gebied en liggen volkomen verstopt in het bos.