Elmina

Er is een veelheid aan Nederlandse sporen te vinden in Elmina. Prominent op een schiereiland ligt het fort, waar wisselende handel plaats vond, maar waar het meeste geld met slaven verdiend werd. De geveltrappen en het smeedwerk deden me zeker aan Amsterdamse grachtenpanden denken. De Nederlandse begraafplaats is in latere tijden door plaatselijke notabelen gebruikt, maar is nu in verval. Het Java museum vertelt het verhaal van de Ghanezen die gerecruteerd zijn voor Indonesië. Zoals we weten ging de kolonisatie daarvan altijd met veel conflicten gepaard, van de Atjeh-oorlogen tot en met de onafhankelijkheidsstrijd van '47-'50 (of "politionele acties", een understatement als de "troubles" voor Noord-Ierland). Al in de 19e eeuw was extra mankracht voor het leger nodig, die goed tegen de tropen kon. Deze mannen werden niet slecht betaald en ontvingen bij uittreding een pensioen. Dat moest dan wel iedere maand in Elmina opgehaald worden, dus ze vestigden zich daar maar. Op Java hill, niet ver van de Goudastraat.

Dutch pub
Terug in Accra. Tja, wat zal ik ervan zeggen. Het patatje oorlog en de kroketten met mosterd waren prima. Maar als je toch dozen met frituur importeert, mogen de kaassoufflés niet ontbreken, want ik was er met Roberto en Pieter en de laatste is vegetarisch. Voor hem was het allemaal wat mager. Gastheer Rob maakte ook geen indruk. Een totale introvert, 3 keer roepen, in het Nederlands nog wel, maar geen reactie. Hij was drukker met de begeleiding van het personeel, op zich goed, dan met zijn klanten. Gelukkig heeft hij een vrouw, die op een leuke manier zeer aanwezig is, Ghanees met een redelijke beheersing van het Nederlands. Nederland 1 met Nova of hoe heet het nu was er via de satelliet.

Koninginnedag

Voor het Oranjefeest gisteravond kon je je gewoon aanmelden, voor de receptie bij de ambassadeur was een uitnodiging vereist. En die kwam deze week uit de lucht vallen, zomaar in mijn mailbox. De receptie in de tuin was leuker, misschien ook wel, omdat ik na al die witte wijn wat minder heb meegekregen van het feest. Kaas, haring met uitjes zelfs en de gebruikelijke folklore waren aanwezig. De ambassadeur en zijn vrouw stonden bij de ingang opgesteld iedereen een handje te geven. Ik heb in mijn 11-seconds elevator pitch even uitgelegd wat ik in Ghana doe. Meehelpen de 200 doden per maand op de weg te reduceren, nou ja, een heel klein beetje dan. Morgen doe ik mee aan het Oranje golftoernooi, de organisator vroeg me naar mijn handicap. Ik zei, dat ik het gras heel zou laten.