Sinds begin november heb ik een ander huis, in de uitgaanswijk Osu deze keer. Gek genoeg is het hier rustiger dan in mijn vorige appartement. Kort daarvoor was de eerste Ghanese verrassing een feit: er bleek een zieke oom woonruimte nodig te hebben. En of ik wilde verkassen. De huur van november werd netjes terugbetaald. Anderszijds ben ik niet rouwig om deze verandering, in eerste instantie leek de vorige plek een oase van rust, maar dat bleek een en al schijn. De bar naast me was door de week niet anders dan andere gelegenheden, maar trok in het weekend de hele omgeving aan jeugd naar zich toe (hier spreekt oude man). Zaterdagavond een lekker dansfeestje op straat, sfeer goed, daar niet van, maar het ging op volle sterkte door tot 05:00 uur. Daarna werd het muzikaal naadloos overgenomen door de kerk, waar het soundchecken en het inzingen voor de mis ongeveer dan begint. Over het eerbetoon aan de heer en zijn schepping doe je niet kinderachtig, daar neem je geen uur voor maar een hele dag. 's Anderendaags was er nog een fikse burenruzie aan de achterkant tot diep in de nacht, er is ook nog een klopjacht op een dief geweest die goed afliep. Als klap op de vuurpijl werd aan juist die ene kant van mijn huis die tot nu toe rustig was op zekere dag een generator neergezet. Daar was onlangs een spiksplinternieuw kantoorpand neergezet voor een bank, 4 verdiepingen, een beetje detonerend in een woonwijk, maar goed. Dat heeft stroom nodig en die is niet altijd betrouwbaar van het net, vandaar. Een generator van het formaat container dus. Opgestart om 06:00 's morgens (op werkdagen vertrek ik dan net), uitgezet 's avonds om 21:00. Toen vond ik het karikaturaal worden.