Cecil Garbrah, directeur van rijschool Toptech, had me uitgenodigd voor de wekelijkse meeting van de Accra Rotary Club. Daar is hij lid van. Iedere dinsdag van half 7 tot half 8 vergaderen ze in een hotel over hun liefdadigheidsprojecten. Ik zou het geen ballenclub willen noemen, het gaat duidelijk wel om de beter gesitueerden van Accra. Ik was de enige witte trouwens, dus het is wel iets van Ghanezen, hoewel Rotary van orgine Amerikaans is. Velen waren op tijd, maar niet iedereen, hierover later meer. Ik was te vroeg natuurlijk. De vergadering werd geopend, er waren notulen, er werd een gastspreekster aangekondigd. Kortom, gestructureerd. Maar na de opening eerst: een liedje! Er lagen boekjes op tafel, die vielen me toen pas op, in tweede instantie dacht ik aan bijbeluittreksels of zo. Maar nee, in zo'n boekje stonden het Rotarylied en nog wat andere songs. Een schally dus voor wie weet wat dat is. Ik weet het zelf pas een paar weken. Dus wij zingen het Rotarylied met zijn allen, wel afgesloten met een Amen natuurlijk, dat dan weer wel. Daarna kwamen een paar mensen aan het woord over de voortgang van projecten. Het gaat om community werk, dus er wordt bijvoorbeeld een school gefinancierd en gebouwd voor een arme gemeenschap in het land. Na een half uur weer even een liedje: the Saints go marching in, dat ken ik ook nog wel. Daarna kwam er een boeiend verhaal van de gastspreekster, een social development consultant, over kinderarbeid in het Noordoosten van Ghana. Het schijnt dat daar nog altijd de helft van de kinderen nooit een school van binnen ziet, ook geen basisschool. Ze moeten meewerken met de familie. Een aantal NGO's is er actief, niet altijd even succesvol, maar een Deense organisatie heeft een methode bedacht waarmee in de avond kinderen in hun eigen taal basisonderwijs wordt gegeven. Die werkt en genoemde consultant spant zich in om die methode nationaal geadopteerd te krijgen. Vervolgens kregen we de collectespelletjes, want er moet ook op kleine schaal ingezameld worden voor de goede doelen. Wie de mysteryguest (van tevoren onbekend) geen hand had gegeven, mocht wat betalen. De finemaster (boetemeester), steeds iemand anders, mag boetecriteria bedenken, deze keer mochten de te laat komers betalen. Aan het eind werden de gasten voorgesteld, ik was "safety consultant" volgens Cecil. Een beetje toneel, ik heb kort toegelicht wat ik in Ghana kwam doen. Het leek wel de Delftse Studenten Bond, maar er zat geen ontgroening voor me in. Gelukkig.